Expositie

Tien voorwerpen met persoonlijke verhalen brengen de Tweede Wereldoorlog dichterbij. Ze weerspiegelen gevoelens van angst, verdriet en nood, maar ook van hoop en blijdschap in een periode waarin voor velen niets meer zeker was. Op de tentoonstelling wordt bijvoorbeeld het verhaal van Kitty Dekkers verteld. Zij had een poëziealbum en de Duitse soldaten die vlakbij haar huis gelegerd waren, schreven daar in 1943 een gedichtje in. Ook maken we kennis met Jochem van den Berg. Hij overleefde de verschrikkingen van concentratiekamp Buchenwald. Toen het kamp op 11 april 1945 werd bevrijd door de Amerikanen, was Jochem op dodenmars onderweg naar een ander kamp. Over deze mars heeft hij aantekeningen gemaakt in een klein dagboekje. De Joodse Marion Schoenmaker werd als baby ondergebracht bij slager Van ’t Riet en zijn vrouw in Naaldwijk. Ze werd daar liefdevol opgenomen, maar heeft haar echte ouders nooit meer gezien. Op de tentoonstelling pronken de dierbare portretten van haar ouders, de enige foto’s die ze van hen had. Cor van Dijk moest verplicht werken in Duitsland. Hij werd opgeroepen voor de Arbeitseinsatz en samen met zijn vriend Peet de Brabander vertrok hij op een kar uit Poeldijk. Dit moment is vastgelegd op een unieke foto. Cor had het beter dan vele anderen, maar leefde voortdurend in angst. Hij maakte verschillende bombardementen mee en zag met eigen ogen dat onder de Duitsers ook veel doden vielen. Zo vertellen alle voorwerpen bijzondere verhalen die aantonen dat onze vrijheid gevoeld en gevierd moet worden.